لکی
لَکی
از گویش‌های جنوب غربی ایران رایج میان طوایف لک‌زبان لرستان. سه منطقۀ اساسی لک‌نشین عبارت‌اند از هِرّو یا چَغَلْوَندی؛ ۲. سِله‌سِله یا الیشتر؛ ۳. دِلفان و لک‌ها از این سه منطقه به دیگر نقاط کشور کوچیده‌اند. مثلاً لک‌های دلفان و خواجه‌وند به کلاردشت و کجور رفته‌اند و به همان نام خود در آن‌جا حضور دارند. زبان لکی به لری بسیار نزدیک است به‌طوری که لرها و لک‌ها زبان یکدیگر را می‌فهمند. لکی دارای شعر و ادبیات است، ازجمله مهم‌ترین آثار ادبی لکی، دیوان ملاپریشان، سروده‌های یارسان و مناجات‌نامۀ اَرکوازی ایلامی است.