لیمبو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لیمبو (limbo)
در الهیات مسیحی، وادی نفوسی که به لقای الهی[۱] نایل نمی‌شدند. در «لیمبوس اینفانتوم[۲]» اطفالی که تعمید نشده بودند مشمول رحمت نازلی می‌شدند و «لیمبوس پارتوم[۳]» جایی بود که انبیا[۴]ی عهد عتیق[۵] به‌سر می‌بردند. این واژه را نخستین‌بار توماس آکوئیناس[۶] در این معنا به‌کار برد.

 


  1. divine vision
  2. Limbus Infantum
  3. Limbus Partum
  4. prophets
  5. Old Testament
  6. Thomas Aquinas