مجدالدین فالی، اسماعیل (۶۶۲ـ۷۵۶ق)
مَجدُالدین فالی، اسماعیل (۶۶۲ـ۷۵۶ق)
فقیه، نویسنده و قاضی ایرانی. پدرش ممدوح سعدی بود. در پانزده سالگی به منصب قضا رسید و ۷۵ سال قاضی فارس بود. ابوسعید ایلخانی و ابواسحاق اینجو او را گرامی می‌داشتند. از جمله عطایای مبارزالدین محمد مظفری، صد قریه از قراء صیمکان بود. حافظ به او ارادت داشت. شعر را نیکو می‌سرود. از آثارش: شرح مختصر فی‌الاصول لابن حاجب؛ الفقه‌الکبیر؛ الزبدة فی‌التصوف؛ کتاب‌الرکنیه.