محتشم کاشانی، علی ( ـ کاشان ۹۹۶ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مُحتَشم کاشانی، علی ( ـ کاشان ۹۹۶ق)

شاعر و مرثیه‌سرای ایرانی. اصلاً از مردم نراق بود، اما در کاشان زاده شد و چندی بزازی پیشه کرد. به هندوستان نیز رفت. شاه طهماسب صفوی به وی احترام فراوان می‌گذاشت. عمدۀ شهرتش به‌سبب دوازده بند مرثیۀ او در شهادت امام حسین (ع) و واقعۀ کربلا است. تقی‌الدین محمد حسینی کاشانی، شاگرد محتشم کاشانی، پس از مرگ استاد و بنا بر وصیتش مجموعۀ آثارش را در پنج کتاب شعر و دو کتاب نظم و نثر گردآورد و مقدمه‌ای بر آن نوشت. دیوان محتشم در دو بخش قصاید (جامع‌اللطایف) و غزلیات (نقل عشاق) است. آثار وی با عنوان هفت دیوان محتشم کاشانی و به تصحیح عبدالحسین نوایی و مهدی صدری به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۸۰ش). محتشم کاشانی را در تذکره‌ها در شمار شاعران مکتب وقوع آورده‌اند.