محمدحسن کاکر

محمدحسن کاکر (لغمان 1928م- کالیفرنیا 2019م)

پژوهشگر و مورخ افغانستانی. تحصیلات ابتدایی و دبیرستانش را در لغمان، قندهار و کابل گذراند. سپس از دانشگاه کابل در رشته‌ی تاریج لیسانس گرفت. کاکر مدرک کارشناسی ارشد و دکترای این رشته را به ترتیب از دانشگاه لندن و پرینستون در سال‌های 1968 و 1975 اخذ کرده است. او در بازگشت به افغانستان به عنوان استاد تاریخ در دانشگاه کابل به تدریس پرداخته و در سال 1981 به درجه‌ی استادی نائل آمد. در سال 1982 رئیس بخش تاریخ دانشگاه کابل شد و در همان سال، پس از روی کار آمدن حکومت کمونیستی در افغانستان، توسط رژیم وقت به جرم مخالفت با حضور نیروهای شوروی، مدت 5 سال به زندان افتاد. پس از رهایی از زندان، همراه خانواده‌اش ابتدا به پاکستان و سپس در سال 1989به آمریکا مهاجرت کرد. کاکر از مهم‌ترین و فعال‌ترین تاریخ‌نگاران افغانستان در مراکز آکادمیک کشورش و دیگر کشورها است که آثارش به زبان‌های پشتو، فارسی و انگلیسی به چاپ رسیده است. علاوه بر حدود 50 عنوان کتاب، مقالات کاکر از مستندترین و موثق‌ترین منابع تاریخ افغانستان به زبان انگلیسی است. از جمله‌ی مهم‌ترین کتاب‌های او به این موارد می‌توان اشاره کرد: تهاجم شوروی و پاسخ افغانستان: 1979- 1982؛ دولت و جامعه در افغانستان؛ دوره سلطنت امیر عبدالرحمان خان: 1979؛ تاریخ سیاسی و دیپلماسی افغانستان بین سال‌های 1863- 1901؛ پشتون، افغان و افغانستان؛ دوره‌ی امانی.