محمد بن علی صفاری ( ـ۲۹۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

محمّد بن علی صفّاری ( ـ۲۹۹ق)

پنجمین‌ امیر (۲۸۹ـ۲۹۹ق) از سلسلۀ‌ صفاریان‌، برادرزادۀ‌ یعقوب‌ لیث‌. در ۲۹۶ق برادرش، لیث، را برای تصرف حکومت همراهی‌ کرد. در ۲۹۷ق هنگام‌ لشکرکشی‌ لیث به‌ فارس‌ برای جنگ با سبکری‌ نایب‌السلطنۀ‌ او شد. پس‌ از اسارت‌ لیث‌، اهالی‌ سیستان‌ در محرم‌ ۲۹۸ او را به‌ امارت‌ برداشتند و در بُست‌، کابل‌، و غزنین‌ به‌ نام‌ وی‌ خطبه‌ خواندند. از سوی دیگر، مقتدر بالله، خلیفۀ عباسی، حکومت‌ سیستان‌ را به‌ امیر احمد بن‌ اسماعیل‌ سامانی‌ واگذار کرد و او برای تصرف سیستان سپاهی را روانۀ سیستان کرد و همزمان با آن، برادرش، معدل بن علی، سر به شورش برداشت. سرانجام مغلوب سامانیان شد و در بُست‌ به‌ اسارت‌ درآمد و همراه‌ سبکری‌ به‌ بغداد فرستاده‌ شد. با اسارت‌ او دورۀ‌ اول‌ حکومت‌ سلسلۀ صفاری‌ به‌پایان‌ رسید. محمد بن علی را به شجاعت، وفاداری و سخاوت ستوده‌اند.