مد و مه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مدّ و مه

مجموعه‌ای از داستان‌های خاطره‌ای ابراهیم گلستان، در ۱۳۴۸ش. خواننده در بیشتر این داستان‌ها، مثلاً «از روزگار رفته حکایت»، در حال و هوای پرشور و شوق دورۀ کودکی و دلهره‌های نوجوانیِ نویسنده‌ سهیم می‌شود و در آن تلخی و نفرت نسل خود را بازنمایی می‌کند. گلستان، با دیدی سینمایی، داستان‌هایی ذهنی ـ تصویری پدید آورده که ضرباهنگ جمله‌هایش با متغیرهای حسّی، عوض می‌شود. داستان‌ها در عین تلاش نویسنده برای بی‌طرفی، بیانگر هیجان‌های عصیانی اوست.