مراد بن میرشاهی ( ـ۹۸۴ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مُراد بن میرشاهی ( ـ۹۸۴ق)

حاکم مازندران (حک: ۹۶۹ـ۹۸۴ق) از دودمان مرعشی. در ۹۳۳ق، زمانی‌ که‌ پدرش‌ به‌ خدمت‌ شاه‌ طهماسب‌ صفوی‌ رفت‌، به‌ خدمت‌ سادات‌ گیلان‌ فرستاده‌ شد. همزمان‌ با عبدالله‌ بن‌ سلطان‌ محمود و آقا محمد برای‌ کسب‌ قدرت‌ در مازندران‌ تلاش‌ کرد اما توفیق نیافت و به‌ دربار شاه‌ طهماسب‌ اول صفوی‌ در قزوین‌ پناهنده‌ شد. شاه‌ طهماسب‌ حکومت‌ مازندران‌ را بین‌ او و عبدالله‌ تقسیم‌ کرد. پس‌ از قتل‌ عبدالله‌ بن‌

محمود، به‌ اشارۀ‌ شاه‌ طهماسب‌ صفوی‌، حاکم‌ کل‌ مازندران‌ شد. با فرزندان‌ عبدالله‌ بر سر کسب‌ قدرت‌ جنگید و حتی‌ مدتی‌ ساری‌ را نیز از‌دست‌ داد، اما دوباره‌ آن‌ را پس‌ گرفت‌.