مرقس، انجیل

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مَرقُس، اِنجیل (Gospel According to Mark)
انجیل دوم عهد جدید[۱] و کهن‌ترین و کوتاه‌ترینِ اناجیل اربعه. پاپیاس[۲]، از قدیم‌ترین آبای کلیسا، آن را به مرقس، راوی پطرس[۳] حواری نسبت می‌دهد و معمولاً او را همان عموزادۀ بَرنابا[۴] و رفیق راه برنابا و پولس[۵] در اولین سفر تبلیغی آن‌ها می‌دانند. قدیس ایرنایوس[۶] می‌گوید او انجیلش را پس از مرگ پطرس و پولس نوشت. از این‌رو، تاریخ نگارش آن به گمان بیشتر محققان بین ۶۵ تا ۷۰م است. انجیل مرقس احتمالاً در رم[۷] و برای مخاطبی غیریهود و به‌منظور اقناع وی در این‌باره که عیسی ناصری[۸] پسر خدا بوده تألیف شده است. آن را انجیل عمل نامیده‌اند، زیرا ۱۸ معجزۀ مسیح را شرح داده است و فقط ۴ مثل دارد (در مقابل ۱۸ و ۱۹ مثل انجیل‌های متّی[۹]۹ و لوقا[۱۰]). از آن‌جا که بسیاری از مطالب آن در متی و لوقا تکرار شده است، اغلب صاحب‌نظران آن را منبع دو انجیل دیگر می‌دانند.

 


  1. New Testament
  2. Papias
  3. Peter
  4. Barnabas
  5. Paul
  6. Irenaeus
  7. Rome
  8. Jesus of Nazareth
  9. Matthew
  10. Luke