مسجد دال ذال
مسجد دال‌ذال
در محلۀ مهاد مهین یا میارمیار تبریز. در مجاورت بقعۀ دو سید علوی است که در زمان امویان به تبریز فرار کردند و در آن‌جا به دار آویخته شدند. به این سبب به مسجد‌الدار نیز شهرت داشته است. عنوان دال‌ذال برای مخفی‌کردن نام حقیقی آن‌ها که عبدالله بن جعفر و عبدالله رأس‌المذری بود، بر بقعه و بعدها مسجد نهاده شده است. صحن آن مربع است و شبستان آن چهار ستون سنگی و نه گنبد ضربی آجری دارد. کنار هر دیوار سه خواجه‌نشین یا طاقی احداث شده است.