مسجد سرخی
مسجد سُرخی (اصفهان)
از بناهای دورۀ شاه‌عباس اول صفوی. بر کتیبۀ سردر آن تاریخ ۱۰۱۴ق دیده می‌شود. براساس منابع موجود، بانی مسجد، خلف بیک دوم، سفره‌چی شاه‌عباس اول، بوده است. در زمان شاه‌سلطان حسین صفوی، محمد شفیع خیاط، سنگابی وقف این مسجد کرد، که تاریخ ۱۱۱۷ق بر آن حک شده است. در وجه تسمیۀ مسجد آمده، که نام سفره‌چی در محاورات و در اثر کثرت استعمال، به «سرخی» تبدیل شده است، و یا به‌سبب استفاده از آجرهای سرخ‌رنگ در بنای مسجد، آن را «سرخی» خوانده‌اند. مسجد سرخی بنایی دو ایوانی است، که صحنی کوچک با قاعدۀ هشت و نیم‌هشت دارد. دو ایوان مسجد، در اضلاع شمالی و جنوبی واقع‌اند و بر محور قبله تأکید می‌کنند. شبستانی با ستون‌های سنگی در پشت ایوان شمالی، و شبستان دیگری با ستون‌های آجری در جبهۀ غربی صحن، قرار دارد. در این مسجد، چندین حجره نیز در دو طبقۀ پیرامون صحن دیده می‌شود. جرزهای آجری و تزیینات کاشی معقّلی در پشت‌بغل‌ها و دیگر قسمت‌ها، ترکیب زیبایی در نماهای صحن کوچک مسجد به‌وجود آورده‌اند.