مس مصحف

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مَسِّ مُصحَف
دست‌زدن و لمس قرآن. بدون وضو و در حالت جنابت، حیض، استحاضه و نفاس جایز نیست. مفسران، آیۀ «لایَمَسُّهُ الّا المُطَهَّرون» (واقعه، ۷۹، جز پاکیزگان به آن دسترس ندارند) را به چند وجه تفسیر کرده‌اند. از آن جمله گفته‌اند: معنی آن این است که نباید به آن دست یازند و آن را لمس کنند، مگر آنان که از جنابت و حیض و اَحداث پاکیزه‌اند. از امام باقر (ع) و امام صادق (ع) نیز روایاتی در این‌باره آمده است و فقهای امامیه نیز به این آیه استدلال کرده‌اند که مس قرآن بر صاحبان حَدَث حرام است و فرقی نیست که با دست باشد یا سایر اجزای بدن. حتی بوسیدن کلمه‌اي از قرآن بر کسی که بی‌وضو باشد حرام است؛ اما خواندن آن برای غیرمطهر جایز است، مگر جُنُب و حائض و نَفساء که خواندن سوره‌های سجده‌دار حتی بسملۀ آن بر آنان حرام است.