مشهدی، عبدالواحد (قرن ۱۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مشهدی، عبدالواحِد (قرن ۱۰ق)

خوشنویس و ادیب ایرانی. از شاگردان سلطان علی مشهدی بود که از ایران به عثمانی سفر کرد و آن‌جا به دربار سلطان‌سلیمان (حک: ۹۲۶ ـ ۹۷۴ ق) راه یافت. چون از بعضی علوم سررشته داشت، مدرسه‌ای که در آن به تدریس مشغول بود به «واحدیه» معروف شد. در آن زمان کتابی نیز دربارۀ «فن اسطرلاب» تألیف کرد. در مورد تاریخ دقیق مرگ او اطلاع چندانی در دست نیست، اما معاصر سلطان سلیمان بود که به این ترتیب، احتمالاً در طول سلطنتِ او در قید حیات ‌بوده است. از خطوط او یک نسخه دیوان سلطان سلیم عثمانی به قلم کتابت خوش، در کتابخانۀ موزۀ گلستان؛ یک نسخه روشنایی‌نامه، منسوب‌به ناصرخسرو، محفوظ در بقعۀ مولانا جلال‌الدین در قونیه؛ و نیز قطعاتی در مجموعه‌های خصوصی موجود است.