مظفر منغیتی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مظفّرِ مَنْغیتی (حک: ۱۲۷۷ـ۱۳۰۲ق)

خان بخارا،‌ فرزند امیرنصرالله‌ مَنغیتی. پس‌ از درگذشت‌ پدر، جانشین او شد. برخی‌ از امیران‌ بر وی‌ شوریدند. امیرمظفر در سال‌ اول‌ حکومتش‌ بعضی امیران‌ شورشی،‌ همچون‌ عبدالکریم‌ دیوان‌ بیگی‌، حاکم‌ حصار، و فرزندانش‌ را اعدام کرد. تمام‌ نواحی‌ تسخیرشده‌ را از مخالفانش‌ بازپس گرفت. امیرمظفر در ۱۲۸۲ق پس از آن‌که روس‌ها شهر تاشکند را تصرف کردند، لشکری‌ برای‌ دفاع‌ آماده‌ کرد، اما کاری‌ از پیش‌ نبرد. روس‌‌ها دیزخ‌ را تصرف‌ کردند و حکمران‌ آن‌، الله‌بیگ‌ دیوان‌ بیگی،‌ را به‌قتل‌ رساندند. امیرمظفر پس‌ از نبرد دیزه‌ بولاق، ناچار تن‌ به‌ مصالحه‌ داد و استیلای‌ کامل‌ روسیه‌ را بر امور بخارا پذیرفت. امیرمظفر فرزند خود، عبدالاحد، را برای آموزش به‌ سن‌ پترزبورگ‌ فرستاد. محمدسلیم‌ بخارایی‌، مؤلف کشکول‌ سلیمی، از مقربان‌ دربار او بود.