مفتح، محمد (همدان ۱۳۰۷ـ تهران ۱۳۵۸ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مُفَتِّح، محمّد (همدان ۱۳۰۷ـ تهران ۱۳۵۸ش)

مُفَتِّح، محمّد
محمد مفتح
زادروز همدان ۱۳۰۷ش
درگذشت تهران ۱۳۵۸ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دکترای فلسفه اسلامی از دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی روحانی مبارز
آثار روش اندیشه در علم منطق؛ حاشیه بر کتاب اسفار ملاصدرا
گروه مقاله تاریخ ایران

از علما و اساتید مبارز ایران در دورۀ پهلوی. در ۱۳۲۲ش وارد حوزۀ علمیۀ قم شد و از درس استادان بزرگی چون امام‌خمینی، علامه طباطبائی، آیت‌الله حجت و آیت‌الله داماد بهره برد. وی در کنار تحصیل در حوزه، موفق به اخذ دانشنامۀ دکتری فلسفۀ اسلامی از دانشگاه تهران و تدریس در همان دانشگاه (۱۳۴۹ش) شد. وحدت میان حوزه و دانشگاه از دغدغه‌های مهم فکری او در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی‌اش بود. او در نهضت امام‌ خمینی (ره) بارها دستگیر، تبعید و سپس ممنوع‌المنبر گردید .در جنگ‌های داخلی لبنان چندبار به آن کشور سفر کرد و کمک‌های مردمی را به امام موسی صدر (رهبر شیعیان لبنان) رساند. مفتح اندکی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت شورای انقلاب درآمد و پس از انقلاب، سرپرستی دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران را برعهده داشت. مفتح در ۲۷ آذر ۱۳۵۸ به دست گروه فرقان به شهادت رسید و در حرم حضرت معصومه (س) مدفون شد. کتاب روش اندیشه در علم منطق؛ و نیز حاشیه بر کتاب اسفار ملاصدرا از اوست.