ملوک نیمروز

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مُلوک نیمروز

(نیز: کیانیه) سلسله‌ای از پادشاهان و امرای محلی سیستان. اینان خود را از صفاریان و از اعقاب خلف بن احمد معروف به خلف می‌دانستند. از آغاز قرن ۴ق تا میانه قرن ۱۲ق بر سیستان (نیمروز) حکومت‌ کردند. چون نسب خود را به پادشاهان کیانی می‌رساند، این ملوک به کیانیه نیز شهرت یافتند. حکومت آنان تا ۶۱۸ق که‌ مغولان‌ بساط‌ آنان‌ را برچیدند، ادامه‌ یافت‌. دورۀ‌ بعدی فرمانروایی ملوک نیمروز با حکومت‌ ابوالفتح‌ مبارزالدین‌ و برادرش‌ شمس‌الدین‌ علی‌ (حک: ۶۲۶ـ۶۹۴ق) آغاز شد و تا اواخر قرن ۹ق ادامه‌ پیدا کرد. پس‌ از امیرتیمور گورکان و جانشینانش،‌ امرای‌ سیستان گاه به استقلال در این‌ سرزمین‌ حکمرانی‌ کردند. سرانجام پس‌ از نادرشاه، سیستان‌ در استیلای‌ احمدشاه‌ دُرّانی‌ و جانشینانش‌ درآمد و به‌تدریج‌ حکومت‌ ملوک‌ نیمروز از میان‌ برداشته‌ شد.