ملک محمود سیستانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مَلِک محمود سیستانی ( ـ۱۱۳۹ق)
امیر (حک: ۱۱۳۵ـ۱۱۳۹ق) سیستان و مدعی سلطنت در اواخر عهد صفوی، فرزند ملک فتحعلی که خود را از تبار صفاریان می‌دانست. هنگامی‌ که‌‌ اصفهان‌ به تصرف‌ افغان‌ها درآمد، وی‌ حاکم‌ تون‌ و طبس‌ بود و در همان ضمن یزد را نیز تصرف کرده بود. در جمادی‌الثانی ۱۱۳۵ق، به درخواست حاجی محمد باباقدرتی متصرف مشهد، آن شهر را در اختیار گرفت. چندی بعد نیشابور را نیز فتح کرد و به نام خود سکه زد. نادرقلی افشار (نادرشاه بعدی) تا مدتی از اتباع او بود، اما پس از زمانی مخالف او شد و عموزادۀ ملک محمود را، که حاکم ابیورد بود، به‌قتل رساند و آن ناحیه را در تصرف خود گرفت. سرانجام‌ لشکریان‌ آن‌ دو در قوچان‌ به‌ مصاف‌ یکدیگر رفتند و نادر پیروز شد و ملک‌ محمود به‌ مشهد بازگشت‌. پس‌ از ۱۱۳۶ق، سپاهیان‌ نادر و ملک‌ محمود بارها با هم‌ جنگیدند سرانجام‌ شاه‌ طهماسب‌ در ۱۱۳۹ق نادر را به‌ جنگ‌ با او و تصرف‌ مشهد مأمور کرد. این‌بار پس‌ از محاصره‌ای‌ طولانی‌، جنگی‌ سخت‌ میان‌ آن‌ها درگرفت‌ که‌ به‌ شکست‌ ملک‌ محمود و تصرف‌ مشهد به‌دست نادر انجامید. ملک‌ محمود به‌ صحن‌ حرم‌ حضرت‌ رضا (ع‌) پناه‌ برد و در رجب‌ ۱۱۳۹ق به‌ فرمان‌ نادر کشته‌ شد.