مندور، محمد (مصر سفلی ۱۹۰۷ـ۱۹۶۵)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مَندور، محمّد (مصر سفلی ۱۹۰۷ـ۱۹۶۵)

منتقد ادبی، مترجم، حقوق‌دان و سیاستمدار مصری. در دانشگاه مصر، هم‌زمان ادبیات و حقوق خواند و لیسانس گرفت (۱۹۲۹ و ۱۹۳۰). سپس در فرانسه تحصیل کرد و لیسانس ادبیات فرانسه و ادبیات افریقایی را گرفت. در ۱۹۳۲ به مصر بازگشت و در دانشگاه قاهره به تدریس مشغول شد. در ۱۹۴۲ از دانشگاه اسکندریه موفق شد دکترای ادبیات بگیرد. پایان‌نامۀ او، نقد روش‌شناختی نزد اعراب، در ۱۹۴۳ منتشر شد. مدتی نمایندۀ مجلس بود. در ۱۹۵۶ به رومانی و شوروی سفر کرد و سخت در تأثیر سوسیالیسم این دو کشور قرار گرفت. در ۱۹۶۲ جایزۀ دولتی ادبیات را به‌دست آورد. اثر عمده‌اش، دربارۀ معیارهای تازه (۱۹۴۴)، را سرآغاز نقد ادبی مدرن عربی می‌دانند. مادام بوواری، رمان مشهور گوستاو فلوبر، و چند اثر دیگر را به عربی ترجمه کرده و نقدهای متعدد بر کارهای بزرگانی چون خلیل مُطران، شوقی، توفیق حکیم و دیگران نوشته است. آثار محمد مندور بر چند نسل از نویسندگان و ناقدان عرب تأثیر گذاشته و سهل‌الوصول‌ترین مرجع دربارۀ ادبیات غرب برای خوانندگان عرب بوده است.