منصور بن اسحاق سامانی
منصور بن اِسحاق سامانی ( ـ۳۰۲ق)
امیرزادۀ سامانی و حاکم ری. وی برادرزادۀ امیراِسماعیل سامانی بود و پس از فتح ری (۲۹۰ق) به حکومت این ولایت منصوب شد. منصور ۶ سال در این مقام بود تا آن‌که امیر احمد بن اسماعیل سامانی ضمن سفر به ری در ۲۹۶ ق ابوجعفر صُعلوک را به‌جای منصور به امارت ری تعیین کرد و پس از فتح سیستان، منصور را به حکومت سیستان گماشت (۲۹۸ق). چندی بعد مردم سیستان برضد منصور و به هواخواهی صفاریان شوریدند و منصور به زندان ارک افتاد (رمضان ۲۹۹ق). با لشکرکشی حسین بن علی مرورودی، سیستان به سلطۀ سامانیان بازآمد (۳۰۰ق) و منصور آزاد گردید و به‌عنوان والی نیشابور رهسپار آن سامان شد. در ۳۰۲ق که حسین بن علی مرورودی بر ضد امیرنصر بن احمد سامانی (نصر دوم) شورید، منصور را به قیام برانگیخت و در نیشابور خطبۀ امارت به نام وی کرد. درپی لشکرکشی حَمّویة بن علی برای دفع این شورش، منصور بن اسحاق به‌‌گونه‌ای مرموز درگذشت. محمد ابن زکریای رازی طب منصوری را به نام او تصنیف کرده است.