موزه (پوشاک)

موزِه (پوشاک)

پاپوشی ساق‌دار همچون چکمه. بلندی آن تا زیر زانو، غالباً از چرم و گاه از نمد و نوک سر بالا بود. ساقه کوتاهش را نیم‌موزه می‌گفتند. وزرا، بزرگان، و درباریان در دوره‌های خلفای عباسی، صفاریان، سامانیان، و آل بویه به پا می‌کردند. گاه حاجیان دربار آل بویه در موزه‌های ساق‌بلند خود، خنجر پنهان می‌کردند. شاهان غزنوی، سلجوقی، و خوارزمی به‌هنگام سوارکاری موزه‌های ساق‌بلند می‌پوشیدند و انتهای شلوارشان را در آن فرو می‌بردند. امیران و درباریان این دوره‌ها نیز گاه در موزه‌های خود ابزار و وسایل مورد نیازشان را جا می‌دادند. موزه‌های شاهان و بزرگان مزین به نقوش یا سنگ‌های قیمتی بود.