موزیل، آلویس (۱۸۶۸ـ۱۹۴۴)
موزیل، آلویس (۱۸۶۸ـ۱۹۴۴)(Musil, Aloys)
خاورشناس و پویندۀ اهلِ چکسلوواکی. در رشتۀ زبان‌شناسی از دانشگاه پراگ دانشنامۀ دکتری گرفت. در دانشگاه بیروت ادبیات عرب خواند. استاد زبان‌های سامی در دانشگاه پراگ بود و در دانشگاه‌های اولموتس و وین نیز تدریس کرد. وی با حمایت فرهنگستان وین، از ۱۸۹۶ تا ۱۹۱۵به سرزمین‌های غربی مانند نقب، موآب، ادوم و نیز افریقای شمالی و بین‌النهرین سفر کرد و رونوشت‌هایی از کتیبه‌ها و نقوش برجسته برداشت. موزیل شرح پویش‌ها و پژوهش‌های خود را در چند سفرنامه به زبان‌های آلمانی و انگلیسی نوشته است. از آثارش: آداب و رسوم بدوی‌های رواله (نیویورک، ۱۹۲۸)؛ بیابان عربستان (۱۹۲۷)؛ پالمیرا (۱۹۲۸)؛ نجد شمالی (۱۹۲۸)؛ فرات وسطی (۱۹۲۷).