موسیقی کافه ای
موسیقی کافه‌ای
نوعی موسیقی مردم‌پسند شهری و حاصل تحول محیط مطربی در سال‌های ۱۳۳۰ش. با به‌وجود‌آمدن موسیقی کافه‌ای، برای نخستین‌بار در محیط مطربی، به تقلید از محیط رسمی، تقسیم کار موسیقایی صورت گرفت، و فعالیت آهنگ‌ساز یا تنظیم‌کننده، ترانه‌سرا و خواننده از یکدیگر تفکیک شد. مهم‌ترین محل رشد این موسیقی، کافه‌های پایین شهر، به‌ویژه کافه‌های لاله‌زار، بود و رپرتوآر آن مخلوطی از رپرتوآر مطرب‌ها با تنظیم‌های تازه، غزل‌خوانی، ترانه‌های اندرونی و نیز ترانه‌های کوچه بازاری است. مهم‌ترین خوانندگان این نوع از موسیقی مهوش، آفت، روح‌پرور، قاسم جبلی، سوسن، و آغاسی بوده‌اند.