مونتو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مونْتو (Montu)
(یا: مِنتو[۱]) در اساطیر مصر باستان، خدای جنگِ فراعنه[۲]، با سر قوش. مونتو از دورۀ سلطنت دودمان یازدهم پرستش می‌شد؛ دوره‌ای که شاهزادگان تبس (طیوه)[۳]، وحدت مصر را به آن بازگرداندند. پرستشگاه اصلی‌اش هرمینتیس[۴]/آرمانت[۵] بود. بعدها با بوخیس[۶]، گاو مقدس مصریان، ارتباط یافت.

 


  1. Menthu
  2. pharaohs
  3. Thebes
  4. Herminthis
  5. Armant
  6. Buchis