میبدی، ابوالفضل رشیدالدین احمد ( ـ ۵۵۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مِیبُدی، ابوالفضل رشیدالدین احمد ( ـ ۵۵۰ق)
(مشهور به رشیدالدین میبدی) مفسّر و صوفی ایرانی. ظاهراً در میبد به‌دنیا آمد و مقدمات علوم را در همان‌جا آموخت. سپس به هرات رفت و به فراگرفتن ادبیات عربی و فارسی، فقه، کلام و حدیث پرداخت. وی شافعی‌مذهب، و گویا در سلک مریدان خواجه عبدالله انصاری بوده است. از آثار اوست: کشف‌الاَسرار و عُدَّة‌الاَبرار که شرحی بر تفسیرِ قرآن خواجه عبدالله انصاری و مهم‌ترین اثر اوست؛ اربعین؛ طبقات‌الصوفیه و الفصول.