میرزا سید مهدی خان عمادالسلطنه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

میرزا سیدمهدی خان عمادالسلطنه (اصفهان 1307- تهران 1382ق)

(نیز با نام: سیدمهدی مشیر فاطمی، ملقب به عمادالسلطنه) دولتمرد اواخر دورۀ قاجار و پهلوی اول، نمایندۀ مجلس شورای ملی و سناتور. او پسر ارشد میرزا محمدباقر خان نایینی مشیرالملک و داماد مسعودمیرزا ظل‌السلطان بود. تحصیلات ابتدایی را نزد معلمان خصوصی فراگرفت. سپس به مدرسۀ باقریه اصفهان رفت که پدرش بانی ساخت آن بود. او در همان زادگاهش به تحصیل ادبیات فارسی و زبان عربی و ترسل پرداخت. با افسرالسلطنه، دختر ظل‌السلطان، ازدواج کرد. او که از کارمندان دولت بود، به عنوان پیشکار به شهرهای کرمان و فارس برای مأموریت می‌رفت. در کابینۀ سوم سردار سپه، وزیر فرهنگ و در کابینۀ مستوفی‌الممالک وزیر کشور بود. در دوره‌های چهارم تا هشتم (به جز دوره هفتم) از اصفهان و در دورۀ چهاردهم از نایین، نمایندۀ مجلس شورای ملی شد. او در دوره‌های اول و دوم و سوم هم سناتور مجلس بود.

در مراسم تاجگذاری رضاشاه پهلوی که در ۴ اردیبهشت ۱۳۰۵ش انجام شد، عمادالسلطنه حامل عصای مرصع سلطنتی بود. در ۱۳۱۲ش به استانداری گیلان انتخاب شد و تا ۱۳۱۷ش در آن سمت باقی ماند. پس از آن مورد غضب رضاشاه پهلوی قرار گرفت و ۱۴ماه زندانی شد.