میرزا عبدالجواد

میرزا عبدالجواد ( - تهران 1275ق)

(معروف به عبدالجواد عنقای اصفهانی، و متخلص به عنقاء) از شعرا و خوشنویسان معروف، فرزند علی اشرف. پدرش از اعیان و معاریف اصفهان بوده و در خط نستعلیق و شکسته شهرت داشته است. عنقا نیز در خط شکسته مهارت داشت و خط نستعلیق را نیز زیبا مى‌‎نوشت. همچنین در غزل‎سرایى، سبک‌اش نزدیک به مذاق اهل عرفان بود.

او در زمان فتحعلی شاه قاجار به تعلیم شاهزادگان درباری می‌پرداخته است. در اصفهان متولد شد. هنگامى‌ که سلطان محمد میرزا سیف‌الدوله والى اصفهان بود، از وی تعلیم خط مى‌گرفت. عنقا همراه سیف‌ الدوله به تهران آمد. اما پس از ورود به تهران، بنا بر مقتضیات زمان، رشته الفتش را با او گسست و گوشه‎گیری اختیار کرد. مدتی بعد، عنقا در دستگاه میرزا آقا خان نوری صدراعظم وارد شد و صدر اعظم او را به دبیری خط پسر ارشدش، میرزا کاظم خان نظام الملک، برگزید. عنقا تا زمان مرگش در آن دستگاه بود و سرانجام در تهران درگذشت. از او آثار زیادی، از قطعات گرفته تا کتاب های نفیس، به جا مانده است.

عنقا عمری طولانی داشته است، هر چند که سال تولدش مشخص نیست.