میرزا عبدالله تیموری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

میرزا عبدالله‌ تیموری‌ (حک: ۸۵۴ـ۸۵۵ق)

از حکمرانان دورۀ تیموری در ایران. پسر ابراهیم‌سلطان و نوادۀ شاهرخ‌‌میرزا تیموری بود و‌ بعد از کشته‌شدن‌ سلطان‌ عبداللَّطیف، در ماوراءالنهر‌ بر تخت نشست‌. در ابتدای حکومت، با شورش ابوسعید گورکانی در بخارا مواجه‌ شد. در نبردی‌ که‌ بین‌ دو شاهزاده‌ روی‌ داد، ابوسعید شکست‌ خورد و نزد ابوالخیرخان‌، پادشاه‌ ازبکان،‌ گریخت‌. ابوسعید با یاری‌ ابوالخیرخان،‌ دوباره‌ به‌ جنگ‌ با میرزا عبدالله‌ رفت و در جنگی‌ که‌ در چهار فرسخی‌ سمرقند درگرفت‌، ابوسعید پیروز شد و پس‌ از دستگیری‌ میرزا عبدالله‌، او را به‌قتل‌ رساند.