میرزا علی واعظ معین الشریعه
میرزا علی واعظ معین الشریعه (اصطهبانات 1296- شیراز 1311ش)
(نیز با نام‌های: علی فقیر اصطهباناتی، علی واعظ اصطهباناتی، میرزا علی اصطهباناتی شیرازی) ملقب به معین الشریعه و متخلص به فقیر، فرزند حاج میرزا باقر واعظ اصطهباناتی، از ادباء و وعاظ و شاعران معروف اصطهبانات در قرن سیزده.
او در 7 سالگى به تحصيلات مقدماتى پرداخت. سپس براى ادامه تحصيل به شيراز رفت و بعد از اتمام تحصيلات، سال ها در بزرگ‌ترین مسجد شیراز (مسجد نو) به وعظ و خطابه می‌پرداخت. او در شیراز به زراعت اشتغال داشت.
معین الشریعه حافظه‌ای بسیار قوی داشت و اشعار کتب مختلفی که می‌خواند، از حفظ می‌شد.
آثاری به سبک گلستان و بوستان سعدی دارد که در شیراز و بمبئی چاپ شده است، که از جملۀ آنهاست: خرابات (در بیان حکمت، شجاعت، عفت و عدالت به پیروی از گلستان سعدی)؛ خانقاه (مثنوی عرفانی و اخلاقی به پیروی از بوستان سعدی که در اواخر دوره قاجار سروده است).
از دیگر تألیفات اوست: گنج فقير؛ مكالمه پير و جوان.
میرزا علی در اول محرم 1351ق (1311ش) در شيراز درگذشت. آرامگاهش در حاشيۀ خيابان خرابات جنب حافظيه است.