میرزا مهدی منجم‌باشی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

میرزا مهدی منجم‌باشی (سدۀ 13ق)

حاکم لاهیجان و لنگرود در دورۀ قاجار، و آخرین فرد از خاندان منجم‌باشی‌ها، فرزند میرزا عیسی منجم‌باشی معروف به مشکوه‌السلطنه و برادرزادۀ میرزا موسی منجم‌باشی. میرزا موسی تربیتش کرد و او پسرخوانده و وارث تمام عناوین و دارایی‌هایش شد. طی زمانی که عهده‌دار حکومت گیلان بود، مسجد کاسه‌فروشان را تجدید بنا کرد که به علت آتش‌سوزی از بین رفته بود. او نوۀ دختری قاضی علاء‌الدین محمد شیخ‌الاسلام قزوینی بود که از فضلای نامدار عصر خودش به شمار می‌رفت. پسرش میرزا مهدی منجمی مستخدم قنسول انگلیسی رشت، و نوه‌اش میرزا عبدالباقی منجمی رئیس یکی از شعب دیوان عالی کشور بود. او جرج بیت را که جرمش خلافکاری بود، تبعید کرد و به اعتراض قنسول انگلیسی هم توجهی نکرد.