مینورسکی، ولادیمیر (۱۸۷۷ـ ۱۹۶۶)
مینورْسْکی، ولادیمیر (۱۸۷۷ـ ۱۹۶۶)(Minorsky, Veladimir)
ولادیمیر مینورسکی Veladimir Minorsky | |
---|---|
زادروز |
۱۸۷۷م |
درگذشت | ۱۹۶۶م |
ملیت | روس |
تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در دانشگاه مسکو |
شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
آثار | اهل حق(۱۹۳۲)؛ ویرایش و ترجمه حدودالعالم (۱۹۳۷) |
گروه مقاله | خاورشناسی، فرهنگ نامه و مرجع نویسی |
خاورشناس روس. در دانشگاه مسکو درس خواند. از ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۳ در پژوهشگاه لازاروف مسکو به فراگیری زبان های شرقی پرداخت. به وزارت خارجه پیوست و چهار سال در ایران و چند سال در ترکیه خدمت کرد. در ۱۹۱۲ رایزن سفارت روسیه در استانبول، در ۱۹۱۳ نمایندۀ روسیه در گروه حل اختلافات مرزی ایران و عثمانی، و از ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۹ کاردار سفارت روسیه در ایران بود و چندی نیز در سفارت روسیه در پاریس خدمت کرد. از ۱۹۲۳ در مدرسۀ ملی زبانهای شرقی در فرانسه به تدریس فارسی و ترکی پرداخت. از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۱ با نمایشگاه هنر ایرانی در لندن همکاری میکرد. در ۱۹۳۲ به مدرسۀ زبانهای شرقی دانشگاه لندن پیوست و تا ۱۹۴۴ که بازنشسته شد، دارای کرسی زبان و ادب فارسی در دانشگاه لندن بود. در ۱۹۳۷ در جشنوارۀ هزارۀ فردوسی و در ۱۹۵۴ در کنگرۀ هزارۀ ابن سینا در ایران شرکت کرد. زبانهای روسی، فرانسوی، انگلیسی، ایتالیایی، آلمانی، لاتینی، یونانی، عربی، فارسی، ترکی، ارمنی و گرجی را میدانست. کتابشناسی چیرهدست بود و در زبانهای شرقی، ادبیات فارسی، تاریخ و جغرافیای ایران، قفقاز و آسیای میانه استادی داشت. مقالات بسیاری از او (به فرانسه) در دایرةالمعارف اسلام و مجلّۀ آسیایی بهچاپ رسید. از ۱۹۳۱ به انگلیسی مینوشت و ترجمه میکرد. از آثارش: اهل حق (۱۹۳۲)؛ ویرایش و ترجمۀ حدودالعالم (۱۹۳۷)؛ تاریخ شروان و دربند در سدههای ۹ـ۱۱م، متن عربی از جامعالدول منجمباشی، با مقدمه و ترجمه و شرح انگلیسی (۱۹۵۸، ترجمۀ فارسی، تهران، ۱۳۷۵ش)؛ دربارۀ پادشاهی آل بویه (۱۹۳۲)؛ تاریخچۀ نادرشاه (۱۹۳۴) که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۱۳ش)؛ فهرست نسخ خطی ترکی کتابخانۀ چستربیتی دوبلین (۱۹۴۰)؛ چین و ترکان و هند از کتاب طبایعالحیوان شرفالزمان طاهر مروزی به چاپ عکسی با مقدمه و ترجمه و تعلیقات به انگلیسی (۱۹۴۲)؛ ترجمه و چاپ تذکرةالملوک که رسالهای به فارسی دربارۀ دستگاه دیوانی و نهادهای اداری دورۀ صفوی است (لندن، ۱۹۴۳)؛ ایران در سالهای میان ۱۴۷۸ و ۱۴۹۰ که خلاصۀ عالمآرای امینی فضلالله بن روزبهان خنجی است (لندن، ۱۹۵۷)؛ ترجمۀ گلستان هنر قاضی احمد بن میرمنشی (واشینگتن، ۱۹۵۹)؛ رسالۀ خواجه نصیرالدین طوسی در باب باج و خراج و امور مالیاتی مغولان، متن فارسی با ترجمه و شرح انگلیسی (لندن، ۱۹۴۰).