میهن دوست، علی (قزوین ۱۳۲۳ـ۱۳۵۱ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

میهن‌دوست، علی (قزوین ۱۳۲۳ـ۱۳۵۱ش)

ميهن‌دوست، علي

مبارز سیاسی ایرانی و از رهبران اولیه و مرکزی سازمان مجاهدین خلق. پس از طی تحصیلات ابتدایی و متوسطه در قزوین، به دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران راه یافت و هم‌زمان به فعالیت‌های سیاسی پرداخت و در اوایل دهۀ ۱۳۴۰ش یک‌بار در تحرکات دانشجویی دستگیر شد. در ۱۳۴۵ با بنیانگذاران سازمان مجاهدین آشنا شد و بدان‌ها پیوست. میهن‌دوست به‌زودی در کنار حنیف‌نژاد به‌عنوان عنصری متفکر دست به تدوین ایدئولوژی سازمان زد. در ۱۳۴۹ به عضویت کادر مرکزی سازمان درآمد و مدتی مسئول بخش اصفهان و مشهد سازمان بود. وی در یورش ساواک در شهریور ۱۳۵۰ به خانه‌های تیمی مجاهدین دستگیر، شکنجه، بازجویی و پس از محاکمه همراه با سه تن دیگر از رهبران مجاهدین اعدام شد. متن دفاعیۀ میهن‌دوست مخفیانه از زندان خارج و توسط دوستانش منتشر شده است.