میکادو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

میکادو (mikado)
به زبان ژاپنی «بابِ عالی». لقب امپراتوران ژاپن تا ۷۰۱م که جای خود را به تِنو (شهریار آسمانی) داد.