میک مک
میک‌مَک (Micmac)
(به‌معنی «متحدان») از سرخ‌پوستان امریکایی، با جمعیتی نزدیک به ۸۱۰۰ تن (۱۹۹۰). زبانشان به خانوادۀ زبانی آلگونکوئین[۱] تعلق دارد. پیش‌تر در نووا اسکوتیا[۲]، نیوبرانزویک[۳]، نیوفوندلند[۴] و جزیرۀ پرنس ادوارد[۵] سکونت داشتند. اقتصاد قوم میک‌مک برپایۀ شکار گوزن‌های کاریبو و موس در زمستان و صید ماهی، گردآوری صدف و شکار خوک آبی در تابستان استوار بود. آنان در زمستان در کلبه‌های مخروطی‌شکل پوشیده از پوست جانوران، موسوم به ویگوَم[۶]، و در تابستان در کلبه‌هایی مشابه اما سرباز و مستطیل‌شکل زندگی می‌کردند. رهبر آن‌ها براساس دستاوردهای اکتسابی فردی انتخاب می‌شد و کل جامعه به تعدادی طایفه تقسیم می‌شد. در قرن ۲۰، میک‌مک‌ها با سفیدپوستان درآمیختند و عمدتاً به‌عنوان کارگران زراعی مزدبگیر مشغول به‌‌کار شدند. زبانشان به خانوادۀ زبانی متفاوتی با زبان همسایگانشان تعلق دارد و گمان می‌رود که آن‌ها در دوره‌های پیش از تاریخ از مناطق غربی به ایالات شرقی کانادا مهاجرت کرده باشند. آن‌ها احتمالاً با مسافران اسکاندیناوی برخورد کرده‌اند و پس از سفر جووانی کابوت[۷] (جان کابوت[۸]) در ۱۴۹۷م، از اروپایی‌ها و سرخ‌پوستان امریکایی درون سرزمین تأثیر پذیرفته باشند. اکثر میک‌مک‌ها به همت مبلغان یسوعی فرانسوی به آیین مسیحیت درآمدند و با مهاجران فرانسوی ازدواج کردند و در طول قرون ۱۷ و ۱۸ برضد انگلیسی‌ها با آن‌ها متحد شدند.