نادر مازندرانی، اسدالله ( ـ پس از ۱۲۵۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نادر مازندرانی، اسدالله ( ـ پس از ۱۲۵۰ق)
شاعر و صوفی ایرانی. از مردم شهر اشرف (بهشهر) بود. پس از آموختن مقدمات علوم در زادبومش، برای کسب دانش به اصفهان رفت و در اواخر عمر به تصوف گرایید. رضاقلی‌خان هدایت با وی دوستی و هم‌صحبتی داشت. از آثارش: عبرة‌الناظرین و استبصارالباصرین به فارسی (بمبئی، ۱۲۷۸ق)؛ دیوان شعر.