ناظم هروی، فرخ حسین (هرات ۱۰۱۶ـ پس از ۱۰۸۳ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ناظم هروی، فرخ حسین (هرات ۱۰۱۶ـ پس از ۱۰۸۳ق)

شاعر ایرانی. نزد فصیحی هروی فنون شاعری آموخت. هم‌روزگار نصرآبادی بود و با او نوشت‌و‌خواند داشت. پس از فراگرفتن دانش و ادب در هرات به دستگاه حسن‌خان شاملو بیگلربیگی خراسان پیوست و از مواهب او، به‌ویژه پسرش، عباس‌قلی‌خان، برخوردار شده و آن دو و همچنین شاه‌عباس دوم را ستوده است. در غزل از سعدی، حافظ و جامی پیروی کرده و بیشتر قصایدش در مدح پیامبر‌(ص) و ائمۀ اطهار (ع) است. در ساختن معما نیز مهارت داشت. از آثارش: دیوان شعر که به‌کوشش محمد قهرمان به‌چاپ رسیده است (مشهد، ۱۳۷۴ش)؛ مثنوی یوسف و زلیخا در ۱۵۰۰ بیت و به تقلید از یوسف و زلیخای جامی که از ۱۰۵۸ تا ۱۰۷۲ به درخواست عباس‌قلی‌خان سروده است (لکنهو، ۱۲۸۶ق؛ تاشکند، ۱۳۲۲ق).