نافرمانی مدنی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نافرمانی مدنی (civil disobedience)
نقض آگاهانۀ قوانینی که غیرعادلانه تلقی می‌شود، شکلی از اقدام مستقيم عاری از خشونت. این اصطلاح، ساختۀ نویسندۀ امریکایی هنری تورو[۱] در رساله‌ای به‌همین نام در ۱۸۴۹ است. مهاتما گاندی[۲] به انگیزۀ ترغیب انگلستان به خروج مسالمت‌آمیز از هند به این حربه متوسل شد. از آن زمان به‌بعد، نافرمانی مدنی از‌جمله در جنبش‌های مدنی[۳] در کشورهای مختلف مورد استفاده قرار گرفته است.

 


  1. Henry Thoreau
  2. Mahatma Gandhi
  3. civil-rights movement