نافع بن عبدالرحمان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نافِع بن عَبدُالرّحمان ( ـ ۱۶۹ق)
قاری قرآن از قراء سبعه. اصل او از اصفهان است؛ اما در مدینه می‌زیسته است. قرائت را از ابوميمونه، مولی اُمّ سَلَمه، همسر پیامبر اسلام (ص)، فراگرفت. از راویان قرائت او می‌توان محمد بن اسحاق مسیبی، اصمعی، عثمان بن سعید معروف به ورش، مولی بنی زهرۀ مونی، معروف به قالون، و عیسی بن مینا بن وردان نام برد.