نامجو، محمود (رشت ۱۲۹۷ـ تهران ۱۳۶۹ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نامجو، محمود (رشت ۱۲۹۷ـ تهران ۱۳۶۹ش)

محمود نامجو
زادروز رشت ۱۲۹۷ش
درگذشت  تهران ۱۳۶۹ش
ملیت  ایرانی
رشته وزنه برداری 
جوایز و افتخارات برنده سه مدال طلا از مسابقات قهرمانی جهان در لاهه (۱۹۴۹)، پاریس (۱۹۵۰) و میلان (۱۹۵۱) مدال نقره مسابقات قهرمانی جهان در وین (۱۹۵۴) و دو مدال برنز از مسابقات قهرمانی جهان در مونیخ (۱۹۵۵) و تهران (۱۹۵۷)، به مدت پانزده سال رکورددار مطلق وزنه برداری ایران و آسیا

وزنه‌بردار ایرانی و برندۀ اولین مدال طلای جهانی تاریخ ورزش ایران. نخست به تمرین ژیمناستیک می‌پرداخت، اما کاسپارین رامان پادگورنی با مشاهدۀ تمرینات نامجو در دانشکدۀ افسری پس از چند آزمایش ساده، به او پیشنهاد کرد که به تمرین وزنه‌برداری بپردازد. نامجو در اولین دورۀ مسابقات قهرمانی کشور در دستۀ خروس‌وزن به مقام قهرمانی رسید. او که به‌سبب وقوع جنگ جهانی دوم نمی‌توانست در مسابقات بین‌المللی شرکت کند، سرانجام در مسابقات المپیک لندن (۱۹۴۸) شرکت کرد و پنجم شد. پس از بازگشت از لندن برای آموزش تکنیک‌های وزنه‌برداری به سوئد اعزام شد. او برندۀ سه مدال طلا از مسابقات قهرمانی جهان در لاهه (۱۹۴۹)، پاریس (۱۹۵۰) و میلان (۱۹۵۱) مدال نقرۀ مسابقات قهرمانی جهان در وین (۱۹۵۴) و دو مدال برنز از مسابقات قهرمانی جهان در مونیخ (۱۹۵۵) و تهران (۱۹۵۷) است، که مدال اخیر در ۴۱سالگی نصیب او شد، ضمن این‌که در همین مسابقات بیست کیلو رکورد ایران و آسیا را ترقی داد. نامجو اولین وزنه‌بردار ایرانی و آسیایی است که در مسابقات جهانی مدال طلا گرفت (لاهه، ۱۹۴۹). او در بازی‌های المپیک هلسینکی (۱۹۵۲) مدال نقره و در ملبورن (۱۹۵۶) مدال برنز گرفت. نامجو برندۀ مدال طلای بازی‌های آسیایی دهلی (۱۹۵۱) و مدال نقرۀ بازی‌های آسیایی توکیو (۱۹۵۸) نیز شده است. نامجو بارها رکورد جهان را ترقی داد و مدت پانزده سال رکورددار مطلق وزنه‌برداری ایران و آسیا بود. فدراسیون وزنه‌برداری ایران در ۱۳۷۱ جام بین‌المللی وزنه‌برداری بزرگداشت نامجو را در تبریز برگزار کرد.