نجاتی لوغال، محمد (استانبول ۱۸۷۸ـ آنکارا ۱۹۶۴)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نجاتی لوغال، محمد (استانبول ۱۸۷۸ـ آنکارا ۱۹۶۴)
فرزند حسنی افندی، پژوهشگر و مترجم ترکیه‌ای. دبیر دبیرستان‌های استانبول (۱۹۰۳ـ۱۹۱۷)، استاد زبان و ادبیات فارسی و ترکی در دانشگاه هامبورگ (میان سال‌های ۱۹۱۷ـ ۱۹۳۹)، و استاد زبان‌های کهن شرق در دانشکدۀ زبان، تاریخ و جغرافیای دانشگاه آنکارا (۱۹۴۳ـ۱۹۵۲) بود. مدتی نیز در دانشگاه‌های بن و فرانکفورت به تحقیق و تدریس پرداخت (۱۹۵۶ـ۱۹۵۲) و از ۱۹۶۰ تا پایان زندگی‌اش استاد تشریح متون کلاسیک دینی و ترکی در دانشکدۀ الهیات دانشگاه آنکارا بود. از آثارش: مجموعۀ منشآت دورۀ سلطان محمد فاتح، با همکاری عرفان صادق ارزی (استانبول، ۱۹۵۶)؛ ترجمۀ اوامر العلانیه فی امور العلائیه ابن بی‌بی (۱۹۵۶)؛ ترجمۀ شاهنامۀ فردوسی در چهار جلد (۱۹۴۵ـ۱۹۵۵)؛ ترجمۀ تذکرةالشعرای دولتشاه سمرقندی در دو جلد (۱۹۶۳ـ۱۹۷۰)؛ ترجمۀ تاریخ بیهقی (۱۹۴۹).