نخودکی، شیخ حسنعلی (۱۲۴۱ـ۱۳۲۰ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نُخُودَکی، شیخ حسنعلی (۱۲۴۱ـ۱۳۲۰ش)

نُخُودَکي، شيخ حسنعلي

عارف معاصر ایرانی. فرزند علی‌اکبر بن رجبعلی مقدادی اصفهانی بود. پدرش درشمار مریدان عارف بزرگ ملّا محمدصادق تخته‌فولادی بود. حسنعلی از ۷ تا ۱۱‌سالگی، یعنی زمان فوت مرحوم تخت فولادی، تحت تربیت مرادِ پدر قرار گرفت. در شهرضای اصفهان، محضر آقا سید جعفر حسینی قزوینی را نیز دریافت و به امر او به ریاضت‌ها پرداخت. از ۱۳۱۱ تا ۱۳۱۴ در مشهد مقدّس توطّن کرد. از ۱۳۱۵ تا ۱۳۱۸ نیز در نجف ساکن بود و تا پایان عمر، باردیگر در مشهد، نخودک، سمرقند و دیگر نواحی اطراف مشهد سکنا گزید. بسیاری از معاصران، داستان‌های شگفتی از علوّ همت و ارادۀ ایشان نقل می‌کنند. مقبرۀ او در مقابل یکی از ورودی‌های صحن عتیق آستان قدس رضوی است. کتاب بزرگی در ۲ جلد، دربارۀ شرح احوال و کرامات ایشان به نام نشان از بی‌نشان‌ها، به‌وسیلۀ فرزند ایشان تنظیم و منتشر شده است.