ندوی، ابوالحسن (۱۹۱۴ـ۱۹۱۵)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نَدْوی، ابوالحسن (۱۹۱۴ـ۱۹۱۵)
متفکر پرآوازه مسلمان هندی. در ۱۹۲۹ مدرک لیسانس زبان عربی گرفت. در لاهور با محمد اقبال آشنا شد و به نَدْوةالْعُلما پیوست. در ۱۹۴۳، معلم دارالعلوم شد و به نگارش کتاب‌ها و مقالات دینی روی آورد. در ۱۹۴۱، با ابوالاعلی مودودی آشنا شد و به الجماعةالاسلامیه پیوست ولی در ۱۹۷۸ از آن استعفا کرد. در ۱۹۴۴ کتاب پرآوازه‌اش، جهان، چه زیانی با انحطاط مسلمانان دید، را که بر همه کشورهای اسلامی تأثیرگذار بود، منتشر کرد. در ۱۹۵۱، به مصر رفت و با سید قطب و شماری از اعضای اخوان‌المسلمین دیدار کرد. در این سفر شیخ محمد غزالی او را همراهی می‌کرد. به بسیاری از کشورهای عربی و ایالات متحده سفر کرد و سال‌ها در انگلستان اقامت گزید. تأثیر وی هم‌سنگ تأثیر ابوالاعلی مودودی است و کتاب‌هایش به بسیاری از زبان‌ها ترجمه شده است.