ندیم، احمد (۱۰۹۱ـ۱۱۴۳ق/۱۶۸۰ـ۱۷۳۰م)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نَدیم، احمد (۱۰۹۱ـ۱۱۴۳ق/۱۶۸۰ـ۱۷۳۰م)

شاعر ترک. در مدرسۀ علوم دینی تحصیل کرد و بعدها خود نیز مدرس شد. پس از این‌که ابراهیم پاشا معروف به «داماد» به مقام صدارت عظما رسید، ندیم به دربار نزدیک و در محکمۀ محمد پاشا، قاضی شرع زمان خود شد. در کتابخانۀ صدر اعظم فعالیت‌های زیادی انجام داد. در جریان یکی از شورش‌های ضد دولتی کشته شد. به عنوان شاعر «دورۀ لاله» (۱۱۳۱ـ۱۱۴۳ق/۱۷۱۸ـ۱۷۳۰م) نیز شهرت دارد و آن دوره را در آثارش به وضوح و زیبایی تصویر کرده است. شاد زیستن درون‌مایۀ اصلی آثارش است. با آثار او گویش ترکی استانبولی بر گویش‌های دیگر ترکی غلبه یافت. مبتکر تصنیف‌سازی در موسیقی ترکیه است. دیوان اشعاری از او باقی است.