نروو، آمادو (۱۸۷۰ـ۱۹۱۹)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نِرْوو، آمادو (۱۸۷۰ـ۱۹۱۹)(Nervo, Amado)

نِرْوو، آمادو

(نام اصلی: خوان کریسوسْتومو رویس دِ نِرْوو[۱]) نویسنده، شاعر و دیپلمات مکزیکی. عموماً وی را بزرگ‌ترین شاعر مکزیکی نهضت ادبی مشهور به نوگرایی (مدرنیسمو)[۲] اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ می‌دانند. از ویژگی‌های شعر درون‌نگرایانه‌اش احساس عمیق مذهبی و قالب‌های ساده است. نروو در ۱۸۸۸ روزنامه‌نگاری پیشه کرد. در ۱۸۹۴ به مکزیکوسیتی[۳] رفت، و در آن‌جا نخستین رمانش، امتحان نهایی[۴] (۱۸۹۵)، و نخستین دفتر شعرش به شیوۀ نوگرایی را به نام مرواریدهای سیاه[۵] (۱۸۹۸) منتشر کرد. در ۱۸۹۸ به تأسیس مجلۀ نقد نو[۶]، که از بانفوذترین نشریات نوگرا بود، کمک کرد. نروو از ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۸ در مادرید زندگی کرد، اما وقت زیادی را نیز در محافل ادبی پاریس گذراند. بیشتر اشعار، مقالات، و داستان‌های کوتاهش حاصل این دوره‌اند که در ۲۹ جلد گردآوری شده‌اند.

 


  1. Juan Crisóstomo Ruiz de Nervo
  2. Modernismo
  3. Mexico City
  4. The Baccalaureate
  5. Black Pearls
  6. The Modern Review