نسفی، عمر بن محمد (۴۶۱ـ سمرقند ۵۳۷ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نَسَفی، عمر بن محمد (۴۶۱ـ سمرقند ۵۳۷ق)
معروف به مفتی‌الثقلین، تاریخ‌نگار، محدث، متکلم، شاعر و فقیه حنفی ایرانی. از کسانی چون ابومحمد اسماعیل تنوخی سمرقندی، ابوالیسر محمد البزدوی و ابوعلی‌حسن نسفی حدیث شنید و از آنان روایت ‌کرد. در سفرش به حج، با جارالله زمخشری ( ـ ۵۳۸ق) در مکه دیدار کرد. در ۵۳۵ق، به‌خواست سلطان‌سنجر سلجوقی، اثری به فارسی با نام بیان اعتقاد اهل سنت و جماعت نوشت. از آثارش: طلبةالطلبه فی الاصطلاحات علی مذهب‌الالفاظ کتب‌الحنیفه (استانبول، ۱۳۱۱ق)؛ العقایدالنسفیه (مصر، بی‌تا)؛ الاشعار بالمختار من‌الاشعار؛ تاریخ بخارا؛ القند فی ذکر علماء سمرقند (تهران، ۱۳۷۸ش)؛ مشارع‌الشارع؛ منظومۀ النسفی فی الخلاف؛ المواقیت.