نعمان بن منذر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نُعْمانِ بن مُنْذِر (قرن ۷م)

آخرین پادشاه سلسلۀ لَخْمی حیره و باج گزار هرمز پادشاه ساسانی ایران. نعمان دستیابی خود را به تاج‌وتخت مدیون عدی بن زید، شاعر مشهور مسیحی و رجل سیاسی حیره، بود. در دوران پادشاهی او حیره بزرگ‌ترین مرکز فرهنگی عرب قبل از ظهور اسلام به‌شمار می‌رفت و علاوه‌بر عدی، بسیاری از شاعران عرب در مدح او شعر می‌سرودند. نعمان در اواخر سلطنتش عدی را به توطئه علیه خویش متهم کرد و او را به‌قتل رساند. پسر عدی که در دربار خسروپرویز نفوذ داشت به انتقام خون پدر علیه نعمان توطئه کرد. نعمان از حیره گریخت و به قبیلۀ بکر پناه برد. اما آنان سرانجام وی را به خسروپرویز تسلیم کردند و او نعمان را با افکندن به زیر پای فیلان به‌قتل رساند.