نورانی، عبدالله (نیشابور ۱۳۰۸ـ۱۳۹۰ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نورانی، عبدالله (نیشابور ۱۳۰۸ـ۱۳۹۰ش)

نوراني، عبدالله

محقق، عالم دینی و پژوهشگر فلسفۀ اسلامی. تحصیلات حوزوی خود را در نیشابور، نجف و مشهد تا اخذ درجۀ اجتهاد ادامه داد. ۲۰ سال در مشهد به کار علمی پرداخت و سپس عازم قم شد. از ۱۳۴۷ش، به تهران آمد و در دانشکده‌های ادبیات و علوم انسانی و الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران مشغول فعالیت شد. پژوهش در کنار استادان دانشگاه‌های تهران و آشنایی با روش‌های جدید نسخه‌پژوهی و پژوهش‌های مختلف، او را به کار تصحیح نسخه‌های خطی و پژوهش در این عرصه ترغیب کرد. مشوق اولیه او مرتضی مطهری بود و از طریق وی به حسینیه ارشاد و برخی مراکز فرهنگی دیگر نیز راه یافت و مشغول به‌کار شد. نورانی استاد دانشگاه تهران و بازنشستۀ همین دانشگاه است. آثار متعددی از او منتشر شده و به‌دلیل همین فعالیت‌ها از وی به‌عنوان خادم کتاب، از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تجلیل شده است. برخی آثار وی عبارت‌اند از: ترجمه و بازنویسی نسخۀ خطی کتاب شرح حکمةالاشراق (اثر شمس‌الدین محمد بن محمود شهرزوری)، تاریخ مختصر غریغوریوس (منتشر شده به سرمایۀ مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل کانادا)، شرح حکمت‌الاشراق سهروردی، اثر محمود بن مسعود قطب‌الدین شیرازی، (با همکاری مهدی محقق)، حکمت الهی در متون فارسی، تصحیح الهیات شفا و المبداء و المعاد ابن‌سینا، مرآةالاکوان (تحریر شرح هدایه ملاصدرای شیرازی) اثر احمد بن محمد حسینی اردکانی، ترجمۀ مبداء و معاد اثر اردکانی و تصحیح متون فلسفی و کلامی و مذهبی دیگر.