نوشیروانی
نوشیروانی
طایفۀ بلوچ ایران و پاکستان، از طوایف ناحیۀ سراوان در بلوچستان ایران و خاران و پنجگور در بلوچستان پاکستان. محل اصلی سکونت طایفۀ نوشیروانی، ناحیۀ خاران در غرب بلوچستان ـ پاکستان بود. گروه‌هایی از اینان در دو ـ سه قرن گذشته به سراوان مهاجرت کرده، در ناحیۀ کوهک استقرار یافتند. جمعیت این مردم در سال‌های سلطنت مظفرالدین‌شاه بالغ بر ۱۰۰۰ خانوار بود. از جمعیت این طایفه در سال‌های بعد اطلاعی در دست نیست. بسیاری از نوشیروانی‌های سراوان امروزه یک‌جانشین شده‌اند. در میان نوشیروانی‌ها این عقیده رواج دارد که اجداد آنان در دورۀ شاه‌عباس از اصفهان به بلوچستان انتقال یافته‌اند. نوشیروانی‌ها از دورۀ صفویه تا قرون ۱۳ـ۱۴ق از طوایف مقتدر بلوچستان به‌شمار می‌آمدند. اینان تا نیمه‌های دوم قرن ۱۲ق تابع خوانین براهوئی کلات بودند، اما پس از این دوره عملاً از آن حکومت جدا شدند. پردلخان نوشیروانی معاصر نادرشاه بود. آزادخان نوشیروانی و پسرانش اعظم‌خان و نوروزخان در زمان ناصرالدین‌شاه و مظفرالدین‌شاه بر خاران حکومت داشتند. اینان با چشم‌پوشی‌های دولت انگلیس، برای سال‌های طولانی، چندین ناحیه از بلوچستان را بارها به غارت گرفتند.