نوشیروان زیاری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نوشیروان زیاری ( -۴۳۵ق)

ملقب‌ به‌ شرف‌المعالی‌، از والیان‌ زیاری‌ مازندران (۴۲۳ـ۴۳۵ق)‌. پس‌ از مرگ‌ پدرش‌ منوچهر، در خردسالی‌ به‌ تخت‌ نشست‌، اما قدرت‌ واقعی‌ در دست‌ حاجب‌ سالارش‌، ابوکالیجار، دایی‌ پدرش بود. او در ۴۳۳ ق ابوکالیجار را دستگیر کرد و زمام‌ امور را خود به‌دست‌ گرفت‌. با قدرت‌یافتن‌ سلجوقیان‌، طغرل‌ سلجوقی‌ قدرت‌ را در طبرستان‌ بین‌ نوشیروان‌ و مرداویج‌ بن‌ بیشوی‌ تقسیم‌ کرد (۴۳۳ق). از آن‌ پس‌ دولت‌ زیاری‌ دست‌نشاندۀ‌ سلجوقیان‌ بود. او به‌‌هنگام‌ شکار کشته‌ شد.