نیشابوری، محمد بن محمود ( ـ۵۹۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نیشابوری، محمد بن محمود ( ـ۵۹۹ق)
مفسر ایرانی. در مآخذ از شرح احوال و مقام علمی او، چنان‌که باید سخنی به‌میان نیامده و تنها از او به تعبیراتی چون «حجة‌الحق». «مفتی‌الأمه» و «خواجه» یاد شده است؛ اما از اثر او با نام تفسیر بصائر عینی چنین بر می‌آید که از پیروان مذهب شافعی بوده و در خاندان علم و دین برآمده است. این تفسیر که در کشف‌الظّنون از آن با نام البصائر فی التفسیر یاد شده، تفسیری کهن به فارسی است و نیشابوری تألیف آن را در چند جلد در ۵۷۷ق به‌پایان برده است. جلد نخست این اثر به تصحیح علی رواقی به‌چاپ رسیده است. (۱۳۵۹ش).