هفت پیکر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هَفت‌پیکر
(یا: هفت‌گنبد؛ بهرام‌نامه) منظومه‌ای بزمی ـ رزمی به فارسی، سرودۀ نظامی گنجوی. این اثر که در ۵۹۳ق سروده شده، چهارمین مثنوی از خمسۀ نظامی است. وزن آن فاعلاتن مفاعلن فعلن و در حدود ۵,۱۳۶ بیت است و به علاءالدین کرپ ارسلان آقسنقری، حاکم مراغه، تقدیم شده است. موضوع این مثنوی شرح زندگی بهرام گور و به عیش‌ نشستن او با دختران پادشاهان هفت اقلیم (در هفت‌گنبد به هفت‌رنگ و منسوب به هفت‌اختر) است. بهرام هرشب در یک گنبد، با یکی از دختران به‌سر می‌برد و هر شاهدخت حکایتی می‌گوید که اساس داستان‌های این منظومه است. هفت‌پیکر به تصحیح وحید دستگردی منتشر شده است (تهران، ۱۳۱۵ش).